Voorkomen van uithuisplaatsing
“Het Babyhuis moet geen Babyhuis heten maar Engelenhuis. Want in dit huis is er respect voor mijn problemen, wordt er geluisterd zonder oordeel en word ik weer in mijn kracht gezet om het straks samen met mijn meisje te kunnen doen.” Het zijn de woorden van een moeder die een tijdelijk onderkomen vond in één van de bestaande Babyhuizen.
Onnodige uithuisplaatsing van baby’s: Barbara Muller wil het te allen tijde voorkomen. Ze wilde niet langer huilend boven een stapel kinderbeschermingsdossiers hangen. Daarom besloot de voormalig manager van de Raad voor de Kinderbescherming het heft in eigen handen te nemen en het Babyhuis te starten. In 2013 werd het eerste Babyhuis geopend in Dordrecht. Schiedam volgde, en nu dus ook Leiden.
Eigen tempo
De nieuwe Leidse locatie biedt ruimte aan negen moeders en hun baby’s en de stichting verwacht gemiddeld twintig moeders per jaar op te kunnen vangen. Zij volgen een hulpverleningstraject van zes maanden. In deze periode wonen zij in de gezellige en huiselijke opvang van het Babyhuis. Voor de professionals is het belangrijk dat er altijd een perspectief is: men moet ervan overtuigd zijn dat de moeder uiteindelijk zelf voor haar kind kan zorgen, en dat het Babyhuis haar daarbij een steuntje in de rug geeft.
Het Babyhuis gaat zeer zorgvuldig om met de samenstelling van de groep. Zo worden moeders die moeite hebben met emotieregulatie wel toegelaten, maar kan het Babyhuis geen plek bieden aan zeer actief agressieve moeders, onder wie vrouwen die kampen met een zware verslaving. “Je verblijft toch samen met een groep moeders en baby’s, die moeten altijd veilig blijven”, zegt Anette Verwoerd, operationeel directeur van Stichting het Babyhuis. “Maar is een moeder bijvoorbeeld afgekickt van haar verslaving en goed in herstel, dan is ze wel welkom.”
Vrouwen met een postpartumdepressie zijn vaak weer een ander verhaal. Anette Verwoerd: “Zij hebben soms als enig alternatief de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis en worden dan van hun pasgeboren baby gescheiden. Dat is slecht voor het hechtingsproces van het kind. We hebben al iemand gehad die zo blij was dat ze hier mocht komen. Ze mocht zelf het tempo bepalen waarin ze voor haar kind ging zorgen en moeder en baby bleven toch samen.
